Ο προοριζόμενος Fehlmann μιλά για τη λαχτάρα του που μοιάζει με Schumann

Ο προοριζόμενος Fehlmann μιλά για τη λαχτάρα του που μοιάζει με Schumann

Ο Beat Fehlmann, διευθυντής της Γερμανικής Κρατικής Φιλαρμονικής της Ρηνανίας-Παλατινάτου, εκφράζει τη βαθιά λαχτάρα να μιλήσει στον διάσημο συνθέτη Robert Schumann (1810-1856) για το έργο του. Ο Fehlmann έχει δημιουργήσει μια στενή σχέση με τη μουσική του Schumann εδώ και πολλά χρόνια και περιγράφει πώς καταφέρνει να τον προσεγγίσει σταδιακά. Ωστόσο, συχνά βιώνει επίσης σύγχυση και μια ιδιαίτερη πρόκληση όταν πρόκειται να κατανοήσει τις περίπλοκες συναισθηματικές και τονικές διαστάσεις των συνθέσεων του Schumann.

Το ενδιαφέρον του εστιάζει λιγότερο στην τεχνική πλευρά της μουσικής και περισσότερο στις συναισθηματικές πτυχές και στον ηχητικό σχεδιασμό. Όπως εξηγεί ο Fehlmann, μια βαθύτερη εξήγηση του έργου του Schumann μπορεί να μην μειώσει τη μαγεία της μουσικής, αλλά μάλλον να εμβαθύνει τη γοητεία της. «Για μένα, η μουσική είναι ένας καθρέφτης της αυτοαντίληψης», τονίζει, δείχνοντας την αναμέτρηση με τον εαυτό του που απαιτούν τα έργα του Σούμαν.

Ένα κεφάλαιο φτάνει στο τέλος του

Ο Beat Fehlmann αντιμετωπίζει μια σημαντική καμπή στην καριέρα του: στα τέλη Αυγούστου θα αποσυρθεί ως διευθυντής στο Ludwigshafen μετά από επτά χρόνια. Στο μέλλον θα αναλάβει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή και διευθύνοντος συμβούλου της Μουσικής Ακαδημίας στο Λιχτενστάιν. Αυτή η αλλαγή δεν σηματοδοτεί μόνο μια νέα φάση στην επαγγελματική του καριέρα, αλλά και έναν αποχαιρετισμό στην πόλη που σήμαινε πολλά για τον κατά τη διάρκεια της σκηνοθετικής του θητείας.

Ο Fehlmann εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να ανατρέξει στις προκλήσεις και τις χαρές που βίωσε κατά τη διάρκεια του χρόνου του στο Ludwigshafen. Η επιθυμία του να μπορέσει να πάρει προσωπική συνέντευξη από τον Σούμαν παραμένει ένα παθιασμένο όνειρο που συνεχίζει να αγαπά. Αυτή η σύνδεση με τη μουσική και το συναισθηματικό περιεχόμενο θα παραμείνει κεντρικό στοιχείο της μελλοντικής του δουλειάς στο Λιχτενστάιν.

Οι σκέψεις του σκηνοθέτη δείχνουν όχι μόνο την προσωπική του σχέση με τον Schumann, αλλά και την παγκόσμια αξία της μουσικής ως έκφρασης των ανθρώπινων συναισθημάτων και της αυτογνωσίας. Μένει να δούμε πώς ο Fehlmann θα εφαρμόσει το όραμα και τις απόψεις του στο νέο του ρόλο.

Ο εφημερίδα Saarbrücken και το Φορά έκθεση για τις καλλιτεχνικές αξίες του Fehlmann και τις σκέψεις του για τον Robert Schumann, που θα μπορούσε επίσης να παίξει σημαντικό ρόλο στη μελλοντική του ενασχόληση στο Λιχτενστάιν.