Intendant Fehlmann vertelt over zijn Schumann-achtige verlangen

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Beat Fehlmann, directeur van de State Philharmonic, reflecteert op de emotionele muziek van Robert Schumann en zijn persoonlijke band daarmee.

Beat Fehlmann, Intendant der Staatsphilharmonie, reflektiert über Robert Schumanns emotionale Musik und seine persönliche Verbindung dazu.
Beat Fehlmann, directeur van de State Philharmonic, reflecteert op de emotionele muziek van Robert Schumann en zijn persoonlijke band daarmee.

Intendant Fehlmann vertelt over zijn Schumann-achtige verlangen

Beat Fehlmann, directeur van de Duitse Staatsphilharmonie Rijnland-Palts, spreekt een diep verlangen uit om met de beroemde componist Robert Schumann (1810-1856) over zijn werk te praten. Fehlmann heeft door de jaren heen een nauwe band met de muziek van Schumann opgebouwd en beschrijft hoe hij hem gefaseerd weet te benaderen. Vaak ervaart hij echter ook verwarring en een bijzondere uitdaging als het gaat om het begrijpen van de complexe emotionele en tonale dimensies van Schumanns composities.

Zijn interesse gaat minder uit naar de technische kant van muziek en meer naar de emotionele aspecten en geluidsontwerp. Zoals Fehlmann uitlegt, zal een diepere uitleg van Schumanns werk de magie van de muziek misschien niet verminderen, maar eerder de fascinatie ervan vergroten. “Voor mij is muziek een spiegel van zelfperceptie”, benadrukt hij, wijzend op de confrontatie met jezelf die de werken van Schumann van je verlangen.

Er komt een einde aan een hoofdstuk

Beat Fehlmann staat voor een belangrijk keerpunt in zijn carrière: eind augustus gaat hij na zeven jaar met pensioen als directeur in Ludwigshafen. In de toekomst zal hij de functie van artistiek directeur en algemeen directeur van de Muziekacademie in Liechtenstein op zich nemen. Deze verandering markeert niet alleen een nieuwe fase in zijn professionele carrière, maar ook een afscheid van de stad die tijdens zijn directeurschap veel voor hem betekende.

Fehlmann maakt van de gelegenheid gebruik om terug te kijken op de uitdagingen en vreugden die hij tijdens zijn tijd in Ludwigshafen heeft ervaren. Zijn verlangen om Schumann persoonlijk te kunnen interviewen blijft een hartstochtelijke droom die hij blijft koesteren. Deze verbinding met muziek en emotionele inhoud zal een centraal element blijven van zijn toekomstige werk in Liechtenstein.

Uit de gedachten van de regisseur blijkt niet alleen zijn persoonlijke band met Schumann, maar ook de universele waarde van muziek als uitdrukking van menselijke emoties en zelfkennis. Het valt nog te bezien hoe Fehlmann zijn visie en standpunten in zijn nieuwe rol zal implementeren.

De Krant van Saarbrücken en de Tijd rapporteer over de artistieke waarden van Fehlmann en zijn gedachten over Robert Schumann, die ook een belangrijke rol zouden kunnen spelen in zijn toekomstige betrokkenheid bij Liechtenstein.