«Cordon Sanitaire: Ένας γερμανικός τρόπος κατά των δεξιών εξτρεμιστικών κομμάτων;»

«Cordon Sanitaire: Ένας γερμανικός τρόπος κατά των δεξιών εξτρεμιστικών κομμάτων;»

Στη συζήτηση για την αντιμετώπιση των δεξιών κομμάτων στα μέσα ενημέρωσης, το Βέλγιο προσελκύει την προσοχή με πολλούς τρόπους. Το «cordon sanitaire médiatique», ένα τείχος προστασίας μέσων ενημέρωσης, εισήχθη πριν από 30 χρόνια και έκτοτε έχει συμβάλει αποφασιστικά στη διασφάλιση ότι κανένα δεξιό εξτρεμιστικό κόμμα δεν θα μπορέσει να κερδίσει έδαφος στο κοινοβούλιο της Βαλλονίας. Σύμφωνα με το trailer-ruhr.de, τα μέσα ενημέρωσης της Βαλλονίας, ειδικά ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας RTBF, έχουν αποφασίσει σταθερά να μην προσφέρουν σε αυτά τα κόμματα πλατφόρμα.

Αυτός ο στοχευμένος αποκλεισμός, ο οποίος δεν περιλαμβάνει προσκλήσεις για ζωντανές συνεντεύξεις ή τοκ σόου, σήμαινε ότι οι ακροδεξιοί υποψήφιοι όπως το «Chez Nous» έλαβαν λιγότερο από το 2% των ψήφων στις τελευταίες εκλογές. Αντίθετα, στη Φλάνδρα, ο δεξιός συντηρητικός Nieuw-Vlaamse Alliantie και ο δεξιός εξτρεμιστής Vlaams Belang έλαβαν περίπου το 20% των ψήφων. Αυτή η ασυμφωνία εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα των δεξιών κομμάτων, όπως σημειώνει η πολιτική επιστήμονας Léonie de Jonge στη μελέτη της για τους δημιουργούς των μέσων ενημέρωσης.

Η προέλευση του Cordon Sanitaire

Η προέλευση του «cordon sanitare», που θεωρείται επίσης ως κοινωνική και δημοκρατική ευθύνη, χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τότε, ο όρος αναβίωσε μετά τις εκλογές του 1991. Ο στόχος ήταν να αποτραπεί η συνεργασία με την ακροδεξιά μετά τις σημαντικές επιτυχίες του Vlaams Blok. Ο Jean-Pierre Jacqmin, διευθυντής του RTBF, επιβεβαίωσε ότι αυτή η πρακτική γίνεται αντιληπτή από πολλούς Γάλλους δημοσιογράφους ως ακατανόητη. Ένα παράδειγμα είναι η Géraldine Maillet, η οποία συζήτησε την επιρροή των ακροδεξιών ιδεών στο πρόγραμμα «Touche pas à mon poste», ενώ ο Jim Nejman από το LN24 εξήγησε ότι ένας «υγειονομικός κλοιός» δεν υποστηρίζει τις υπάρχουσες επικίνδυνες ιδεολογίες στα βελγικά μέσα ενημέρωσης.

Αυτός ο κλοιός δεν αμφισβητήθηκε νομικά και επιβεβαιώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 1999. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτός ο κανονισμός δεν ισχύει μόνο για ακροδεξιά κόμματα, αλλά έχει εφαρμοστεί και σε φονταμενταλιστικές ισλαμικές θέσεις, ενώ οι ακροαριστερές ομάδες δεν επηρεάζονται. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι κοινωνικά προβλήματα όπως τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα χαμηλά μέσα εισοδήματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως πρόσφορο έδαφος για δεξιές λαϊκιστικές συμπεριφορές.

Σύγκριση με άλλες χώρες

Μια ματιά πέρα ​​από τα εθνικά σύνορα δείχνει ότι η παρουσία του AfD στα μέσα ενημέρωσης στη Γερμανία παρουσιάζει μια σημαντικά διαφορετική εικόνα. Εδώ, το δεξιό λαϊκιστικό περιεχόμενο επωφελείται από εκτεταμένες αναφορές. Η περίπτωση του Björn Höcke, ο οποίος παρουσίασε την «πατριωτική του στάση» σε ένα talk show το 2015, είναι υποδειγματική της επιρροής που μπορούν να έχουν τέτοιες εμφανίσεις στα ΜΜΕ. Μια πρόταση που συζητείται είναι να εφαρμοστεί ένα παρόμοιο «κορδόνι» στη Γερμανία για να μειωθεί η παρουσία του AfD στα μέσα ενημέρωσης. Στο Λουξεμβούργο, για παράδειγμα, το περιοδικό «φόρουμ» επικρίνεται επειδή δεν παρείχε πλατφόρμα για τη δεξιά λαϊκιστική ADR για δύο χρόνια, παρόλο που αυτό το κόμμα έλαβε περίπου το 10% των ψήφων στις τελευταίες εκλογές.

Συνοπτικά, η πολιτική των μέσων ενημέρωσης του Βελγίου απεικονίζει την αποφασιστική επιρροή που μπορούν να ασκήσουν τα μέσα ενημέρωσης στο πολιτικό τοπίο. Ενώ η Βαλλονία αντιμετωπίζει υπεύθυνα την ακροδεξιά μέσω της αποτελεσματικής χρήσης των μέσων ενημέρωσης, το ερώτημα παραμένει εάν παρόμοια μοντέλα θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε άλλες χώρες για να ελέγξουν την άνοδό τους. Ενώ το Βέλγιο μπορεί να ανατρέξει σε δεκαετίες εμπειρίας με τον «υγειονομικό κορδόνι», άλλες χώρες όπως η Γερμανία αντιμετωπίζουν την πρόκληση να μάθουν από αυτά τα ευρήματα.